- панҷзарб
- [پنج ضرب]мус. садои пасти асбобҳои мусиқӣ, ки ба най мувофиқ меояд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
панҷзарб
Смотреть что такое "панҷзарб" в других словарях:
сар — I [سر] 1. узви бадани инсон ва ҳайвон, ки мағз, чашм, гӯш, бинӣ ва даҳон дар он қарор дорад, кала 2. оғоз, аввал, ибтидо; сари бозор, сари кӯча, сари таҳсил, сари тобистон, сари шаб 3. боло, рӯи; сари болин, сари кӯҳ, сари сина 4. нӯг; сари ришта … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ваҷаб — [وجب] 1. панҷаи даст дар ҳолати тамом кушода будани ангуштҳо 2. масофае, ки ба панҷаи даст дар ҳолати калон кушода шудани ангуштон баробар аст; об, ки аз сар гузашт, чӣ як ваҷаб, чӣ сад ваҷаб (зарб.) як ваҷаб замин андак замин; ваҷаб ба ваҷаб //… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сада — I [سده] бот. гуҷум, қайрағоч ◊ сада соя диҳад, бед хода (зарб.) II [صده] сад сол, аср, қарн; садсолагӣ III [صده] гурӯҳи саднафара; дастаи садкаса IV [سده] яке аз ҷа … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мушт — I [مشت] 1. панҷаи даст дар ҳолати ғуншуда, кулӯла гаштани ангуштон: муште, ки пас аз ҷанг ба ёд ояд, бояд ба сари худ зад (зарб.); муште андаке, каме, як миқдор; як қабза; мушт бардоштан ба задан бо мушт омода шудан; задан; мушт задан бо мушт… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
